Veertig jaar lang stond Mieke Ostyn (60) voor de klas in SPWE basis, het vroegere instituut Maria Onbevlekt.
De laatste twintig jaar stond ze in het eerste leerjaar. Haar collega’s organiseerden een afscheid in stijl. Donderdagmorgen wachtte haar een verrassing. Om 7:30 uur werd Mieke opgepikt om samen te ontbijten op school, waarna de leerlingen haar een resem uitdagingen voorschotelden.
Zo moest ze voor het tweede leerjaar letterdozen sorteren en moest ze de leerlingen van het zesde leerjaar, die al eens hun fluohesje durven te vergeten, rondrijden met een tandem. Het laatste rondje maakte ze met echtgenoot Martin.
Heel wat verandering
In die veertig jaar heeft ze heel wat zaken zien veranderen. Als leerkracht van het eerste leerjaar kwamen vele kinderen van vluchtelingen in haar klas terecht om te leren lezen.
“Vaak halfweg het schooljaar zonder enige kennis van het Nederlands”, vertelt juf Mieke. “Dat we er dan toch in slagen om hen de taal te leren beheersen op het einde van het schooljaar, dat geeft een enorme voldoening. Het laat je bovendien nadenken over de taak van ons lesgeven. En dat wij en onze kinderen zich gelukkig mogen prijzen dat we hier geboren zijn. Die kinderen komen uit oorlogsgebied en hebben in hun jonge leven al heel wat meer meegemaakt dan ik.”
Helemaal verdwijnen uit school doet ze niet. Zoals ze zelf op veel steun kon rekenen van vrijwilligers, wil ze in de toekomst waar mogelijk ook leerkrachten ondersteunen. Er komt meer tijd vrij voor haar moeder en kleinkinderen, weet juf Mieke. “En natuurlijk wandelen en reizen we heel graag. Dat kan nu eindelijk ook eens buiten het seizoen.” (lacht)
(SLW)
Einde van het schooljaar
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier