De werkplek van Belinda MacDonald
Binnenkijken bij ondernemende en creatieve West-Vlamingen doen we deze week bij Belinda MacDonald.
Wie is Belinda MacDonald?
Belinda MacDonald (43) groeide op in het Australische plaatsje Wagga Wagga. Op haar 28ste reisde ze door Europa en ontmoette in Parijs Oostduinkerkenaar Gianni Biebuyck, met wie ze 15 jaar geleden trouwde. Ze hebben twee zonen, Xander (12) en Nicholas (10).
In Oostduinkerke runt het koppel een bakkerij en eethuis op de Zeedijk. Belinda ontwikkelde er in overleg met een diëtiste een gamma gezonde granola’s, die onder de noemer Belinda’s Kitchen al in een 100-tal winkels in West-Vlaanderen, en online, te koop zijn. Binnenkort worden ook andere provincies aangesproken.
Ze leerde in enkele maanden tijd vlot Nederlands spreken aan de Gentse Universiteit, maar deed er iets langer over om ook het West-Vlaams onder de knie te krijgen.
Oma’s Bakboek
“Dit bakboek van mijn oma herinnert me aan de talloze uren dat ik haar hielp met koken en bakken. Ze maakte onder meer zelf granola, wat heel gewoon is in Australië. Iedereen eet het er sinds mensenheugenis en maakt het ook gewoon zelf, zeker op afgelegen plekken waar ze voor voeding grotendeels op zichzelf zijn aangewezen. Toen granola hier een hype werd, schrok ik ervan hoe ongezond de meeste zijn, ze zitten vol vetten en suiker! Daarom besloot ik een lekkere én gezonde variant te ontwikkelen.”
Op de weegschaal
“Deze weegschaal heeft eigenlijk geen functie in ons bedrijfje, maar we vinden ze een veel te mooi stuk om op zolder te zetten. Ze is een heus stukje antiek. We kregen de weegschaal van een grootmoeder van Gianni. Ernaast staat de weegschaal die we wél gebruiken, een heel praktisch maar helaas lelijk instrument.”
“Ik hou van wat ‘oud’ is en geschiedenis meedraagt. Daarom ook woon ik graag in Vlaanderen. Ik kijk mijn ogen uit in kunststeden zoals Brugge; zoiets heeft Australië gewoon niet.”
Portret van vader
“De avond voor ons huwelijk werd mijn vader met hartklachten in het Veurnse ziekenhuis opgenomen. Hij kwam tegen alle doktersadvies in toch naar de huwelijksmis, op zijn pantoffels omdat hij geen schoenen meer aan kon. Voor de rest was hij te zwak, het werd dus een feest in mineur. Enkele weken later is hij in Australië overleden. Hij heeft onze winkel dus nooit meer gezien, en daarom staat zijn portret hier in het atelier; het geeft me het idee dat hij toch nog ziet waarmee ik bezig ben.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier