Assisenproces Mikey Peeters: undercoveragent moest dader naar België lokken

“Eindelijk”, zuchtte gepensioneerd onderzoeksrechter Paul Gevaert, toen hij hoorde dat Steven Van Geel (26) maandag had bekend dat hij het mes had meegebracht. Dat mes gebruikte Suleyman Betelguirev (25) om op 30 mei 2014 Mikey Peeters neer te steken. Een relaas over de slechte medewerking van Steven Van Geel aan het onderzoek, over het ontlopen van verantwoordelijkheid. En ook over een undercoveroperatie als ultieme poging om dader Suleyman Betelguirev naar België te lokken.

Maandag ging het assisenproces over de steekpartij van start met het verhoor van Steven Van Geel en de getuigenis van een aantal onderzoekers. Dinsdag kwamen onderzoeksrechters Paul Gevaert en Koen Wittouck aan het woord. Gevaert ging op 30 juni 2015 op pensioen, daarna nam Koen Wittouck het dossier van hem over. “Ik woonde op 100 meter van de plaats van de feiten, dus ik heb heel snel na de feiten beslist om zelf ter plaatse te gaan”, vertelt Gevaert. “Op de Markt waren onze onderzoekers nog volop bezig. Ik zag een grote plas bloed aan de lantaarn vlak bij winkel Fnac. En ik zag ook de gebroken bril.”

Tijdens het onderzoek raakte de onderzoeksrechter gefrustreerd door de slechte medewerking van verdachte Steven Van Geel. “Ik zit nog altijd met dat mes. Uit de getuigenissen bleek dat hij het in zijn handen had gehad. Ook op de beelden zie je een blinkend voorwerp. Maar meneer houdt zich van de domme en zegt dat hij het nooit heeft vastgehad. Toen ik hem ermee confronteerde, zei hij dat hij in shock was. Hij voelde zich in het nauw gedreven.”

Toch bekend

Voorzitter Willem De Pauw liet de gepensioneerde onderzoeksrechter weten dat Van Geel maandag wel heeft toegegeven. Toen werd de gewezen onderzoeksrechter duidelijk kwaad. “Eindelijk! Maar beseft hij wel wat voor een onderzoek hij zou kunnen gekregen hebben? Dat hij tegen de onderzoeksrechter liegt, tot daar toe. Maar ook in aanwezigheid van zijn eigen advocaat?! Zijn houding was abominabel van medewerking. Ik stond blok. En hij heeft dan nog het lef om via Facebook contact te hebben met de ander verdachte. Terwijl hij hier in België een beetje de huichelaar uithangt. Ik ben geschokt, ik heb er niets mee te maken. Ik herinner mij niets. Komaan, zeg!”

Die slechte medewerking was ook de reden waarom er nooit een wedersamenstelling is gekomen. “Ik had toch beelden. Hij wist van niets of werkte niet mee. En bovendien was de sfeer in Brugge ook niet zo dat een wedersamenstelling een goed idee was. Er was hier een Witte Mars geweest. En de locatie was dan nog de Markt. Dat theater wou ik niet.”

Undercoveroperatie

Onderzoeksrechter Koen Wittouck nam het dossier na het pensioen van Paul Gevaert over. Hij had het tijdens zijn getuigenis eerst over de poging om de gevluchte dader Suleyman Betulgierev te traceren via een undecoveroperatie. “Dat wordt zelden gedaan, want het is een zware, arbeidsintensieve en dure procedure. Maar gezien de ernst van de feiten hebben we toch beslist om de infiltratieprocedure op te starten. Ik kan niet ingaan op de details, want dat behoort tot het geheim van het onderzoek. Het was de bedoeling om toenadering te zoeken tot de omgeving van de verdachte.”

Dat is ook de reden waarom het onderzoek zo lang heeft geduurd. “Het is een lange procedure waarbij de undercoveragent toenadering moet zoeken, vertrouwen moet winnen en een scenario moet uitwerken. Het is jammer genoeg mislukt. Betelguirev was bij alle pogingen heel terughoudend. Dus stel ik mij ook ernstige vragen bij zijn aanvankelijke belofte om vrijwillig naar België te komen. Het was voor ons onmogelijk om in te gaan op zijn verzoek om het internationaal aanhoudingsmandaat te schrappen.”

Geen ruggegraat

Wittouck beschreef daarna tot in detail alle keren waarop Van Geel zijn voorwaarden schond en zich zelfs onttrok aan het elektronisch toezicht. “Wij hebben heel wat watertjes doorzwommen met meneer Van Geel”, klonk het. “De mate waarin hij zijn voorwaarden heeft geschonden en ondertussen nog misdrijven heeft gepleegd, dat is toch eerder uitzonderlijk. En telkens zijn uitvluchten. Ik ben geen psychiater, maar een simpele West-Vlaming. Wij noemen zo iemand een mens zonder ruggengraat.”

Meester Kris Vinck probeerde nog te milderen. “Die schending van de voorwaarden heeft toch geen invloed op de schuldvraag?” Onderzoeksrechter Koen Wittouck: “Inderdaad. Maar de persoonlijkheid is in deze toch ook wel belangrijk.”