Afscheid van onze reporter RRZ: “Gella van dag één gevolgd”
Deze week lees je de laatste pennenvruchten van collega Rudy Roobroeck. RRZ, zoals hij zijn artikels tekende, stopt er na Nieuwjaar mee. Hij was 32 jaar actief en nam vooral jeugdsport voor zijn rekening. In al die jaren zag hij veel veranderen en evolueren.
Rudy Roobroeck (61) begon in februari 1986 bij de toenmalige Weekbode. “Ik was een wielerliefhebber en ging vaak naar wedstrijden kijken waarin plaatselijke renners actief waren. Ook het voetbal interesseerde me wel, zodat ik af en toe rond de groene grasmat te vinden was. Zo kwam ik in contact met Frans Vermeulen, die toen werkte voor De Weekbode. Hij wist me te vertellen dat men bij de krant versterking zocht voor Zwevegem. Gezien mijn interesses, zou ik wellicht de geschikte kandidaat zijn. Zo ben ik er geleidelijk aan ‘ingerold’.”
Rudy volgde ook van heel nabij de carrière van judoka Gella Vandecaveye. “Ik volgde Gella al van voor haar grote successen. Zo had ik zowat haar hele carrière op de computer staan. Alles ging spijtig genoeg verloren bij een computercrash. Daar was ik toch enkele dagen niet goed van.” Rudy heeft nog altijd een goed contact met Gella en haar trainer Eddy Vinckier.
Eerst typemachine
Dat Rudy veel zag evolueren in die 32 jaar, is evident. Zowel op menselijk als op technisch vlak, was het soms aanpassen. “Zo leerde ik heel wat redacteurs kennen. Ik ben begonnen met Noël Maes, daarna volgden Michelle Nolf, Jean-Pierre Terryn, Luc Demiddele, dan opnieuw een tijdje Jean-Pierre en nu al enkele jaren Mieke Verhelle. Daarnaast was er ook op technisch vlak een grote evolutie. Mijn eerste artikels werden nog gemaakt op een typemachine. We moesten de artikels dan iedere week binnenbrengen op het kantoor in Kortrijk.”
Rudy werd in Zwevegem geboren op 10 mei 1957. Hij woont samen met Francine Vandenberghe. Hij werkte 43 jaar in de textielsector en dit in vijf verschillende bedrijven. Nu is Rudy met pensioen. Rudy stak nogal wat van zijn vrije tijd in KW. Nu hoopt hij wat meer te kunnen wandelen met zijn hond Ciske en volgt hij nog het plaatselijke sportgebeuren. Hij zal stilaan ook beginnen met inpakken, want hij kocht een appartement in het nog te bouwen project ‘De Sneppe’ in de Harelbekestraat.
“Daarna volgden de pc en de laptop en moest ik alles per mail zenden. Het digitaliseren zorgde er ook voor dat alles zowat elektronisch verloopt. Vroeger hadden we een wekelijkse vergadering op donderdag in het bureau te Kortrijk, maar nu is er sporadisch nog een vergadering. Alles gebeurt nu per mail of gsm. Het kantoor in Kortrijk is zelfs al enkele jaren gesloten.”
Duivelslokalen
Het digitale tijdperk zorgde er ook voor dat het inzamelen van informatie ook anders werd. “In de beginjaren moest je zelf wel op pad om info in te winnen. Om het nieuws te horen, zeg maar. Tegenwoordig krijg je veel sneller een mail van de gemeente of verenigingen wanneer er iets staat te gebeuren. Uiteraard moet je nog altijd afwegen welke nieuwswaarde bepaalde berichten hebben en of deze een plaatsje in de krant verdienen.”
Hoe je bepaalde zaken schrijft, blijkt ook gevoelig te liggen. Zo herinnert Rudy zich de inwijding van de Chirolokalen in de Hinnestraat in Zwevegem. “Het was in 1994 dat de voormalige gebouwen van het rijksonderwijs ingenomen werden door de Chiro. Op de officiële opening mocht de toenmalige pastoor de lokalen inwijden. Hij zei daarbij dat dit diende om de duivel uit te drijven. Dat bracht mij op de geschikte titel ‘Duivelsvrije lokalen voor Chiro’. In het bisdom schoot dit blijkbaar in het verkeerde keelgat en ik kreeg een boze brief toegestuurd. Of de pastoor ook een brief kreeg, weet ik niet.”
Politiek avontuur
Rudy waagde zich ook even aan de politiek, maar leerde al snel dat dit zijn ding niet was. “Ik stelde mij in 2006 bij de gemeenteraadsverkiezingen kandidaat op de sp.a-lijst. Ik had daar veel werk ingestoken, deed heel wat huisbezoeken en haalde een redelijk resultaat, maar een zitje in de gemeenteraad zat er niet in. Het bleef bij die ene verkiezing. Dat ik ergens ‘kleur’ bekende, had ook zijn gevolgen voor de krant. Alle politieke nieuws moest door een collega geschreven worden.”
Rudy herinnert zich ook nog enkele aanvaringen met andere politici. Als buurtbewoner van de school De Groene Kouter stond hij aan de kant van de protesterende buurt toen in 2012 de plannen bekend raakten van de nieuwe parkschool. Volgens Rudy namen bepaalde politici hem dit toen kwalijk.
Rudy heeft nu zijn laatste artikels geschreven. Hij hield er wel nog aan de aankondiging van de Betafence Cyclocross te maken. Nu gaat hij het rustiger aan doen. “Ik wil wat vaker gaan wandelen met mijn hond Ciske en meer gaan kijken naar mijn kleinzoon Robin die voetbalt bij de U19 van RC Harelbeke.” (Geert Vanhessche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier