Fernand Biesbrouck (75) is een voetballiefhebber pur sang. Tot voor Nieuwjaar was hij te vinden op en langs het veld in Dadizele, maar nu is hij terug bij Wevelgem City als materiaalmeester én rechterhand van de trainer.
Fernand Biesbrouck (75) werd geboren op de Kemmelberg in Dadizele en groeide op in Moorsele. Hij werkte als schrijnwerker en is de vader van Geert, Kris en Ivo. “Bij Dadizele was ik zelf niet meer zo actief betrokken bij de club, maar ik ging toch naar elke match kijken. Op een bepaald moment werd ik aangesproken door Henk Louf, de voorzitter van Wevelgem City. Fernand, jij moet terugkeren, vertelde hij mij. Ik ben toen over de streep getrokken. En blijkbaar moet het wel een boost hebben gegeven, want sindsdien verloren we nog geen wedstrijd. Al zijn het natuurlijk wel de spelers die het moeten waarmaken.”
Trainer adviseren
Fernand neemt zijn taak zeer ernstig. Uren voor de wedstrijd is hij al aanwezig. “En dat zowel op verplaatsing als thuis”, geeft Fernand mee, “ik zorg ervoor dat alle materiaal piekfijn in orde is en ik zorg er ook voor dat alle truitjes mooi uithangen in de kleedkamers. De spelers moeten zich dus enkel focussen op de wedstrijd.”
Fernand zit ook tijdens de match naast de trainer en geeft graag zijn mening. “Ik zit al vanaf mijn acht jaar in het voetbal, dus ik weet ondertussen wel hoe het spel gespeeld wordt. Het is ook zo dat ik elke donderdag naar de training ga kijken om te zien hoe de spelers er het vanaf brengen. De trainer komt nadien dan naar mij en vraagt mijn mening voor de opstelling van het weekend.”
“Dankzij mijn hulp moeten de spelers zich enkel op de wedstrijd focussen”
Fernand was eerder al materiaalmeester in Wevelgem waar hij onder een heel pak trainers werkte. “Ik werkte toen samen met Jef Vantournhout, Alex Querter, Claude Verspaille, Gilbert Bodart, Boudewijn Braem en Bennie Vervaeke. Ik was graag gezien en mocht vaak iets extra’s doen, zoals op de spelers inpraten. Ik gaf ook advies. Toen onze doelman tijdens de opwarming voor de match in Brakel geblesseerd raakte, adviseerde ik ex-Rode Duivel Gilbert Bodart om zelf in het doel te gaan staan. Na één helft was hij pompaf, maar hij pakte wel alle ballen.”
Fernand was zelf ook een verdienstelijke speler. “Ik kreeg de voetbalmicrobe te pakken via vrienden. Ik startte op tienjarige leeftijd bij Toekomst Menen dat toen speelde bij Ons Dorp, waar nu het stedelijk kerkhof is. Ik speelde nog bij Ledegem en kwam zo in Moorsele terecht waar ik doorgroeide tot de eerste ploeg. Ik was topscorer bij de reserves en mocht zo mijn kans wagen. Later gaf ik de voetbalmicrobe over aan mijn zonen en kwam ik dan ook in het bestuur terecht in Moorsele.”
Wandelvoetbal
Via MO2 in Moorsele speelt Fernand geregeld wandelvoetbal. “En vorig jaar namen we deel aan een tornooi in Brugge. Met Willy Macco José Lafere, Frank Claeys, Geert Masschelein en Henk Vandenbroucke eindigden we zonder een wedstrijd te verliezen op de zevende plaats. Je ziet, eenmaal in je bloed, raakt het er nooit meer uit. Ik speel ook niet alleen voetbal, ik ga ook vaak kijken naar matchen van spelers met wie ik het goed kon vinden.” (TGM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier