Simon Rogge en Koen Seynaeve zijn de Sint-Elooisdekens van Aarsele: “Dit is een hele eer.”

Elk jaar viert een aantal gemeentes het feest van Sint-Elooi en organiseren de dekens een fijn feest. In Aarsele mogen Simon Rogge en Koen Seynaeve zich dit jaar de dekens noemen. “We hadden gehoopt dat het ooit onze beurt zou zijn.”

Zoals alle dekens zijn ook Simon Rogge en Koen Seynaeve twee jaar geleden aangeduid als opvolgers door de vorige dekens. “Chris Schoonbaert, die twee jaar geleden de getrouwde deken was, ken ik al heel lang via de Landelijke Gilde”, legt Koen uit. “Ik vier ook al jaren Looi mee, ben er altijd bij, dus eigenlijk had ik het ergens wel verwacht dat ook ik eens een jaar deken zou zijn. Daarnaast ben ik ook lid van de Landelijke Raad en de Landelijke Gilde, maar ook van Ondernemend Aarsele, dus ze kennen me hier wel.”

Schieting

Ook voor Simon kwam de vraag niet geheel onverwacht. “De vorige jonge deken ken ik vanuit de KLJ. Het is ook een functie die al een tijdje een rondje maakt binnen de KLJ. Ik had er echt op gehoopt om tot deken verkozen te worden, net zoals velen. Niet iedereen krijgt die kans, dus ik vind het een hele eer.”

“Ik hoop dat de traditie nog lang kan duren, al is het niet zo evident” – Simon Rogge

De belangrijkste taak van beide Aarseelse dekens is nu om het feest van Sint-Elooi in goede banen te leiden. “Op donderdag komen ze bij ons iets drinken”, geeft Koen mee. “Ze noemen dat nog een schieting, maar veel schieting is daar natuurlijk niet aan.”

Met de koets

“Op zaterdagmorgen staan zowel Koen als ik dan weer klaar met koffie met een drupelke“, gaat Simon verder. “De genodigden komen naar twee adressen, dus ze kunnen twee keer genieten. Daarna trekken we naar de kerk in een koets, gaan we nog eentje drinken op café en dan is er ‘s middags een lekker etentje.”

“Het menu voor de maaltijd hebben we zelf gekozen”, vult Koen aan. “Gelukkig komen Koen en ik daar goed in overeen en lusten we hetzelfde, dus het was snel beslist. Ik kende Simon al via mijn zoon en ook van in de Landelijke Raad en het klikt heel goed.”

Het leeft nog

“We hebben een vaste lijst van mensen die altijd uitgenodigd worden, daarnaast mogen we aanvullen met eigen familie en vrienden”, geeft hij nog mee. “De vaste genodigden worden heel officieel met een uitnodiging via de post gevraagd naar het feest. De officiële instanties brengen we persoonlijk een bezoekje.“

“Het hele JOC zit vol op zaterdag, dat betekent toch meer dan 200 man” – Koen Seynaeve

Het feest leeft duidelijk nog in de kleine gemeente. “Het hele JOC zit vol op zaterdag, dat betekent toch meer dan 200 mannen”, vertelt Koen. “Dat is niet weinig. Het feest draait hier nog heel goed, al heeft het in sommige plaatsen misschien wel een ouderwetse stempel gekregen. Maar in Aarsele is het nog lang niet aan het uitsterven.”

Opvolging

De twee dekens moeten nu op hun beurt weer een deken aanduiden. “Dat is geen enkel probleem gebleken”, aldus Simon. “Het ging zelfs erg vlot om iemand nieuws aan te duiden. Ik hoop in elk geval dat de traditie nog heel lang kan blijven duren, al is het allemaal niet zo evident. Maar wij hebben dus al onze opvolgers gevonden.”

Belangstelling

Koen en Simon bereiden zich nu voor op een dagje in de belangstelling staan. “Daar heb ik geen problemen mee”, lacht Koen. “Ik merk wel dat ik er intussen al regelmatig over aangesproken wordt.”

Ook Simon merkt het verschil. “We zijn een tweetal maanden voor de feesten gestart met de voorbereidingen, maar pas nu het effectief november is geworden, krijg ik heel vaak vragen naar het feest. Mijn vriendin, die oorspronkelijk afkomstig is uit Meulebeke, kende de traditie van de Sint-Elooisfeesten helemaal niet. Ik heb het haar uitgelegd en ook zij vindt het een mooie gewoonte. Ik ben in elk geval blij dat ik het dit jaar mee mag organiseren.”

(Lien Depauw)